อุกกาบาต หมายถึง น. ผีพุ่งไต้, อุกลาบาต ก็เรียก. (ป. อุกฺกาปาต; ส.อุลฺกาปาต).
[กฺริด] ว. สูงสุด. (ส. อุตฺกฺฤษฺฏ; ป. อุกฺกฏฺ?).
[อุกกะลา] น. คบเพลิง. (ส. อุลฺกา; ป. อุกฺกา).
[อุกกะลาบาด] น. อุกกาบาต. (ส. อุลฺกาปาต; ป. อุกฺกาปาต).
[อุก, อุกคฺระ] ว. ร้าย, ดุร้าย; ยิ่งใหญ่, มีอํานาจ. (ป. อุคฺค; ส. อุคฺร).
[อุก, อุกคฺระ] ว. ร้าย, ดุร้าย; ยิ่งใหญ่, มีอํานาจ. (ป. อุคฺค; ส. อุคฺร).
[อุกคะหะ] น. การเล่าเรียน. ว. เจนใจ. (ป. อุคฺคห).
[อุกคะหะ] น. การเล่าเรียน. ว. เจนใจ. (ป. อุคฺคห).